PIĘCIOPSIACZKI

No i kolejna lektura za nami! Z wielkim zainteresowaniem przeczytaliśmy książkę „Pięciopsiaczki”, której autorem jest Wanda Chotomska. Opowiada ona o tym, jak w domu Karola, Karoliny, ich rodziców i babci dochodzi do niecodziennego zdarzenia – suczka Balbina rodzi pięcioro szczeniąt – cztery pieski i jedną suczkę. Z racji ilości rodzeństwa Babcia nazywa je „pięciopsiaczkami”. Rodzina szybko zaczyna poszukiwania nowych opiekunów dla niesfornej gromadki i tak jako pierwszy oddany zostaje Miś – piesek podobny do małego niedźwiadka – którego przygarnia kioskarka, pani Wiśniewska. Piegowaty szczeniaczek trafia w ręce hydraulika, pana Cieciurka, i otrzymuje miano Ciapek. Brązowy szczeniaczek z ogonkiem umorusanym zieloną farbą trafia w ręce Tosi, która przez cały tydzień pracuje w łaźni, a w niedzielę maluje akwarele. Piesek zdobywa jej sympatię, nowy dom i imię – Pędzel. Ostatni, czarny piesek, bardzo lubi bowiem jazdę samochodem, więc zostaje przygarnięty przez mechanika pana Muchę, a jego syn nazywa go Klaksonem. Jedyna suczka wśród szczeniaków – cała szara nazwana Myszką, trafia do Agaty – koleżanki Karoliny, która w wyniku wypadku cały czas siedzi w domu lub w sanatorium.

A oto wykonane przez nas portrety rodzinne:

Pokaz slajdów wymaga JavaScript.

Książka bardzo nam się podobała i polecamy ją wszystkim do przeczytania lub wysłuchania.

Reklamy

KRÓLOWA ŚNIEGU

Tuż przed feriami zimowymi omawialiśmy kolejną lekturę. Była to baśń Hansa Christiana Andersena „Królowa Śniegu”.

Baśń ta opowiada o bardzo ważnych sprawach. Poucza nas przede wszystkim, że nie wolno skupiać się na złu, które nas otacza. Jeśli to robimy, stajemy się zgorzkniali i nieprzyjaźnie nastawieni do innych. Zamiast tego powinniśmy zwracać uwagę na dobro i piękno, jakie odnaleźć można w świecie. Przeklęte lustro nie istnieje jako przedmiot, który można wziąć do ręki, ale w sercu każdy z nas może sobie stworzyć takie złe lustro i oglądać przez nie świat. Jednak nie warto iść tą drogą!

„Królowa śniegu” jest też opowieścią o sile miłości i przyjaźni– jeśli kogoś kochamy, poświęcimy dla niego wszystko, zdobędziemy się na każdy trud. A nasze wysiłki nie będą bezcelowe, bo prawdziwe uczucie pokona wszystkie przeszkody – nawet złą magię.

(www.wypracowania.pl)

 

Oto zdjęcia przedstawiające ćwiczenia wykonane na lekcji oraz nasze wpisy do CZYTADEŁEK związane z przeczytaną lekturą.

 

http://scholaris.pl/resources/run/id/49448

 

ZACZAROWANA ZAGRODA

„Antarktyda to kontynent skuty lodem. Leży na południowym biegunie Ziemi. Ten wielki ląd otaczają lodowate wody oceanu. Panuje tam siarczysty mróz. Zdarzają się długie, ciemne noce i potężne zamiecie. Jest zamieszkana przez pingwiny”. Taką notatką rozpoczęliśmy omawianie kolejnej lektury – „Zaczarowanej zagrody” Aliny i Czesława Centkiewiczów. O samej Antarktydzie wiele ciekawych informacji dowiedzieliśmy się oglądając krótkie filmiki, a także przygotowując materiały na lekcje. Z zebranych materiałów powstały takie oto plakaty:

 

Pokaz slajdów wymaga JavaScript.

Kolejnym etapem naszej pracy z lekturą było poznanie sylwetki autorów książki. Pomógł nam w tym komiks o ich życiu. Dowiedzieliśmy się z niego, że Centkiewiczowie odbyli prawie 80 podróży, dzięki którym powstało przeszło 30 książek. Niektóre odwiedzane miejsca odszukaliśmy na globusie.

Następnie omawialiśmy treść książki, układaliśmy obrazki zgodnie z kolejnością zdarzeń, opisywaliśmy pingwina, a także przeprowadzaliśmy wywiad z podróżnikami. Na lekcji w-f zbudowaliśmy zagrodę z kolorowych klocków. Na zakończenie pracy z lekturą wykonaliśmy portrety Elegancika – naszego ulubionego bohatera.

 

BRZYDKIE KACZĄTKO

W ramach poznawania twórczości Hansa Christiana Andersena omawialiśmy baśń „Brzydkie kaczątko”. Baśń ta została wydana po raz pierwszy 11 listopada 1843 r. w zbiorze Nye Eventyr co w języku polskim oznacza „Nowe baśnie”. Sam Andersen powiedział kiedyś, że baśń ta jest jego autobiografią czyli utworem, którego tematem jest własne życie autora, jego koleje losów i czyny, zdarzenia, których był świadkiem. Autor baśni sam pochodził z biednej rodziny, był chorowitym dzieckiem o dobrym sercu i był marzycielem. Nie lubiany i pogardzany zarówno przez rodzinę, jak i kolegów miał nieszczęśliwe dzieciństwo i młodość. Dopiero jako bajkopisarz stał się sławny, doceniany i kochany.

H. Ch. Andersen opisując losy młodego łabędzia uczy nas, by nie oceniać innych wyłącznie po wyglądzie zewnętrznym, ubiorze czy bogactwie. Nie powinniśmy krzywdzić brzydkich, biednych i szarych ludzi, ale dać im szansę na to, by mogli stać się szczęśliwi i wartościowi.

CALINECZKA

„Calineczka” jest baśnią napisaną przez Hansa Christiana Andersena. Przed jej omówieniem poznaliśmy kilka szczegółów z życia jej autora. Dowiedzieliśmy się, że urodził się w Danii w biednej rodzinie, że jego bajki są znane na całym świecie, i choć często są smutne to uczą nas, że WARTO BYĆ DOBRYM.

„Calineczka” opowiada o tym, że trzeba pozostać wiernym swoim marzeniom – jeśli kochamy słońce, nie powinniśmy mieszkać pod ziemią, nawet jeśli wydaje się to łatwiejszą drogą! Baśń poucza nas też, że każde dobro, które uczynimy innym, wraca do nas.

Omawiając kolejną lekturę wykonaliśmy kilka ciekawych zadań. Najpierw sprawdziliśmy, jak zapamiętaliśmy jej treść rozwiązując krótki quiz. Potem rozmawialiśmy o bohaterach baśni i ich cechach charakteru. Był też czas na ułożenie puzzli z obrazkiem z bajki oraz ułożenie zdań według kolejności zdarzeń.

Na koniec każdy z nas pochwalił się swoim wpisem do CZYTADEŁKA.

CZARNA OWIECZKA

Na dzisiejszych lekcjach omawialiśmy wzruszającą lekturę „Czarna owieczka”, którą napisał Jan Grabowski. Jest to opowieść o osieroconej owieczce, która wychowuje się razem ze szczeniakiem Miśkiem. Wynika z tego mnóstwo zabawnych sytuacji. Metka sypia w psiej budzie, obszczekuje gości, służy, a nawet biega po podwórku z kością w zębach! Małe Popiołkówny niezbyt były zachwycone psimi manierami owieczki. Zawsze pragnęły mieć bowiem zwierzątko, które będzie podobne do spokojnej, melancholijnej i dobrotliwej Perełki. Po zastanowieniu Zosia i Wisia dochodzą jednak do wniosku, że należy kochać każdego takim jakim jest. Dlatego zabierają ukochaną Metkę do domu i uszczęśliwione pragną się nią opiekować i się z nią bawić.

Aby sprawdzić naszą znajomość lektury wykonaliśmy kilka zadań: rozwiązaliśmy quiz ze znajomości treści lektury, rozwiązaliśmy krzyżówkę z hasłem TOLERANCJA oraz odkodowaliśmy naukę płynącą z książki, która brzmi: „TRZEBA KAŻDEMU POZWOLIĆ BYĆ TYM, CZYM JEST! I KOCHAĆ GO TAKIM, JAKIM JEST!”. Potem pokolorowaliśmy obrazek zgodnie z kodem, rozwiązując najpierw działania na dodawanie i odejmowanie w zakresie 20.

A na zdjęciu nasze czytadełka z wpisaną lekturą!

NIE PŁACZ KOZIOŁKU

Dzisiaj omawialiśmy pierwszą w drugiej klasie lekturę. Była to książka napisana przez Sergiusza Michałkowa „Nie płacz koziołku”. Każdy z nas wykazał się świetną znajomością treści lektury. Pracując w parach rozwiązaliśmy quiz, wyszukaliśmy w diagramie wszystkie postacie z książki oraz dopasowaliśmy do nich cechy charakteru, ułożyliśmy kolejno wydarzenia oraz po wykonaniu działań matematycznych pokolorowaliśmy wg kodu ilustrację związaną z lekturą. Opowiadając treść lektury i rozwiązując kolejne zadania świetnie się przy tym wspólnie bawiliśmy.

Najważniejszym zdaniem z dzisiejszych zajęć było hasło powstałe po rozwiązaniu jednego z zadań: KAŻDY MĄDRY TO WIE, ŻE W PRZYJAŹNI SIŁA!

Kto nie zna tej książki może wysłuchać jej treści. POLECAMY!!!